آثار محیط‌زیستی عملیات چوب‌کشی بر به هم‌خوردگی ظاهری و نفوذپذیری خاک در جنگل خیرود

در سال‌های اخیر، نگرانی‌ها در ارتباط با کوبیدگی خاک، جابه‌جایی، به هم‌خوردگی ظاهری و حاصل‌خیزی بلند مدت رویشگاه، گسترش یافته است. ورود ماشین‌آلات مکانیزه بهره‌برداری به توده‌های جنگلی، سبب کوبیده شدن خاک‌ها به سطحی می‌شود که ممکن است مانع از رویش درختان شود. این مطالعه، به‌منظور ارزیابی سیستم تلفیقی چوب‌کشی با اسکیدرهای چرخ لاستیکی و سیستم سنتی حمل در یک توده در پارسل 223 بخش نمخانه جنگل آموزشی و پژوهشی خیرود انجام شد. اهداف این تحقیق، عبارت از اندازه‌گیری به هم‌خوردگی، بررسی معنی‌داری اثر سیستم تلفیقی بهره‌برداری بر مقاومت به نفوذ در عمق‌های مختلف خاک و ارتباط بین به هم‌خوردگی ظاهری خاک و مقاومت به نفوذ می‌باشد. مقدار مقاومت به نفوذ در پنج سطح به هم‌خوردگی ظاهری خاک و چهار عمق خاک (در 5، 10، 15 و 20 سانتی‌متری از سطح خاک) اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داد که نوع به هم‌خوردگی و عمق خاک و اثر متقابل آن‌ها به لحاظ آماری دارای اثر معنی‌داری بر مقدار مقاومت به نفوذ خاک هستند. این نتیجه دلالت دارد که تفاوت‌ها در مقادیر مقاومت به نفوذ بین کلاسه‌های به هم‌خوردگی به عمق خاک از سطح زمین بستگی دارد. همان‌طور که انتظار می‌رفت، اثر مستقل کلاسه عمق از نظر آماری معنی‌داری است و می‌توان از آن نتیجه گرفت که مقاومت به نفوذ با افزایش عمق خاک تغییر می‌یابد. همچنین با افزایش عمق در هر پنج کلاسه به هم‌خوردگی خاک، مقاومت به نفوذ افزایش می‌یابد. براساس نتایج به‌دست آمده، می‌توان نتیجه گرفت که کلاسه‌بندی به هم‌خوردگی ظاهری خاک از نظر آماری برای پیش‌بینی مقاومت به نفوذ معنی‌دار بوده و کاربرد دارد.